İnsanlar aşık olduğu birilerini evlenince ben onu değiştirim diyerek hayaller kurar. Beğenmediği bir davranışı yavaş yavaş istediğim noktaya getiririm nasıl olsa diyerek kabul eder evlenmeyi.
Bir işletmeye yönetici olarak gelerek genç müdürde aynı şeyi düşünmüştü. Önce ortamı bir yokladı birkaç hafta. Sonra güçlü sonra aksayan bölgeleri ve kişileri tek tek belirledi. Yol haritasını çıkardı. Satış müdürü için iyi adam ama şu davranışlarını ben çabucak değiştirim ve daha iyi olur diyordu raporunda.
Etrafımızda “birini değiştirirse” her şeyin yoluna gireceğini düşünen yüzlerce kişi var. O birini değiştirmek için planlar yapılır. O biri eşimiz, annemiz, mesai arkadaşımız ya da yurttaki oda arkadaşımız.
Az sakin olsa, her şeye ağlamasa, her yerde her şeyi söylemese, çok gürültü yapmasa, nefesini sesli bir şekilde almasa, yemek yerken kaşığı dişine vurmasa, bu kadar asık suratlı olmasa gibi binlerce neden sayabiliriz değişmesini istediğimiz.
Bu sebeplerin varlığınızın rahatsız etmesine karşı değilim, keşke muhatabımız bu davranışlarını kontrol edebilse ve bir daha yapmasa. Ancak bu davranışları yapan kişiler bunu yaptıklarının farkında bile değiller. Peki biz başından beri farkında mıydık? Ne demek istedin diye sorabilirsiniz bana?
6 yıllık evliliğini bitirmek isteyen bir kadınla konuşuyordum. Bana “kocam yemek yerken kaşık sürekli dişine vuruyor ve ben buna çok geriliyorum” demişti. Ben kocasını daha eskiden tanıyorum ve bu adam o kadınla evlenmeden öncede böyle yiyordu yemeğini. Kocasına aşık bu kadın ilk 6 yıl görmemişti bu durumu ya da duymamıştı o sesleri. Ne oldu ki 6. yıl bu sesleri duydu?
Birini değiştirmek yerine o birine bakış açımızı mı değiştirsek. Onun böyle olduğu gerçeğini mi kabul etsek. Peki birileri değişmez mi? Neden kabul edelim? Diyor olabilirsiniz. Birilerini değiştirmek yerine geliştirebiliriz elbette. Bunun için çabalamak, uğraşmak, emek vermek gerekli ve mutlaka sevdiğimiz için bunları yapmalıyız. Ancak her şeye rağmen değişmek zordur ve başkasını değiştirmek daha zordur. Bu yüzden “kabul etmek” eylemi daha önemli.
Eğer sevdiğimiz bir bireyi o kusuruna ya da o davranışına rağmen kabul ediyorsak duyduğumuz seslerde azalacak, gözümüze batan davranışlarda. Bu nedenle karşımızdakileri geliştirmek, kendimiz değiştirmek daha kolay bence…